Liliowce: luksusowe kwitnienie i bezpretensjonalność
Liliowce (łac. Hemerocallis) to wieloletnia, odporna na zimę roślina z rodziny jednoliściennych (łac. Xanthorrhoeaceae). Jeszcze stosunkowo niedawno roślina ta kojarzona była jedynie z bezpretensjonalnymi roślinami o kwiatach w kolorze cegły. Ale współczesne odmiany i hybrydy liliowców to niesamowita różnorodność odmian, gatunków, odcieni kolorów, mieszanych kolorów i kształtów płatków. Dlatego liliowiec jest niezastąpiony w nowoczesnej architekturze krajobrazu ogrodu. To połączenie bogactwa odmian, łatwości pielęgnacji i umiarkowanej ceny sprawia, że liliowiec cieszy się dużą popularnością. Obecnie na świecie istnieje ponad trzydzieści tysięcy odmian.
Kształt kwiatu lilii
Istnieją cztery główne rodzaje form kwiatowych liliowców:
- Liliowiec pełny - typ podwójny, mają co najmniej 9 płatków.
- Liliowiec pajęczy - u tego typu lilii długość płatka jest znacznie większa niż szerokość, co najmniej 5:1.
- Unusual Form - liliowce o kwiatach o nietypowym kształcie.
- Wszystkie inne - co zabawne, ta grupa obejmuje wszystkie inne odmiany i mieszańce liliowców. Dzieje się tak, gdy selekcja i hybrydyzacja powodują gwałtowny wzrost liczby odmian roślin.
Jaśniejsza klasyfikacja liliowców według koloru kwiatów. Specjaliści grupują najpiękniejsze liliowce według koloru:
- Złoty i żółty. Nasza kolekcja liliowców obejmuje pełne odmiany Double River Wye, Yellow Submarine i Ever so Ruffled z marszczoną krawędzią płatków.
- Brązowy - połączenie ciemnych odcieni cegły.
- Ciemne odcienie lub grupa nocna. Obejmuje ciemnoczerwone i ciemnofioletowe liliowce. To bardzo popularna grupa: Night Embers, Sammy Russel, Purplelicious, Storm of The Century.
- Liliowy i lawendowy.
- Liliowce białe - nie ma jeszcze czysto białych liliowców, zawsze jest cień, choć ledwo zauważalny. Odmiany: Schnickel Fritz, z falistymi płatkami White Temptation.
- Grupa liliowców w pastelowych kolorach.
- Różowe czyli grupa Pink - liliowce we wszystkich odcieniach różu. Odmiany: Prince Redbird, Lacy Doily.
- Liliowce czerwone lub czerwona grupa.
Osobną, bardzo szeroką grupę tworzą liliowce dwukolorowe i trójkolorowe. Obejmuje to liliowce o różnej fakturze płatków: karbowane, błyszczące, tłoczone. Opisując kolor liliowca, używa się następujących terminów, które można znaleźć na opakowaniach od profesjonalnych producentów:
- Throat - strefa kontrastowego koloru znajduje się w środku kwiatu i ocienia pręciki-słupki. Odmiany: David Kirchhoff, Forty Second Street.
- Eyezone, eye (Oko) - termin jest używany, jeśli środek i krawędź kwiatu są tego samego koloru, a na środku kwiatu znajduje się okrąg lub trójkąt o innym kolorze. Odmiany: Dragon Eye, Alaqua.
- Picotee - granica wzdłuż krawędzi płatka i oka - tego samego koloru.
- Water Mark (znak wodny) - pasek nad gardzielą jest jaśniejszy niż gardło i krawędź płatka.
- Halo - wokół gardła widoczna jest jasna obwódka innego odcienia koloru, druga jest ledwo widoczna.
Takie liliowce wyglądają bardzo efektownie. Często nazwa typu koloru pochodzi od dobrze znanej odmiany lilii, na przykład:
- Tiger - dla głębokiego i złożonego koloru ceglano-pomarańczowo-czerwonego odcienia. Spójrz, jaki on przystojny - Tygrysek.
- Francja - za kontrastowy dwukolorowy kolor - Frans Hals.
Liliowce kwitną pod koniec czerwca - początek sierpnia. Termin kwitnienia zależy od odmiany. Wśród współczesnych odmian liliowców przeważają odmiany ponownie kwitnące. Po pierwszej fali kwitnienia ponownie wyrzucają strzały kwiatowe. Dorosła roślina konsekwentnie wyrzuca do 20-30 szypułek w ciągu sezonu, z których na każdym kwitnie do 20 kwiatów.
Cechy pielęgnacja liliowców: sadzenie i uprawa liliowców
Lilie to bezpretensjonalne i bardzo elastyczne rośliny. Mimo to mają swoje preferencje. Uprawiane lekkie gliny najlepiej nadają się do uprawy liliowców. Wzbogacaj gleby piaszczyste kompostem ogrodowym, torfem, czarnoziemem. Dodaj garść superfosfatu podczas sadzenia. Lilie nie tolerują stojącej wody. Nie można stosować świeżego obornika. Lilie rosną w półcieniu iw otwartych, nasłonecznionych miejscach. Są dość tolerancyjne na warunki oświetleniowe. Najlepszym miejscem do uprawy liliowców będzie miejsce nasłonecznione, które w upalne popołudnia jest lekko zacienione.
Sadząc liliowce należy pamiętać, że rośliny rosną dość szybko i dorosła roślina zajmie poletkę minimum 50 cm na 50 cm. Chociaż roślina liliowca jest bezpretensjonalna, podczas sadzenia należy przygotować dobry dołek z pożywnym podłożem wielkości 40 cm na 40 cm i głębokości około 40 cm. Bujne kwitnienie i szybki wzrost wynagrodzi Cię za Twoją pracę. Kłącze liliowca rozkłada się na głębokość 3-4 cm i posypuje ziemią. I nie martw się, liliowiec ma silne korzenie i szybko zapuszcza się głęboko. Pamiętaj: głównym problemem podczas uprawy jest nadmierne pogłębianie podczas sadzenia. Szyjka korzeniowa powinna znajdować się prawie na poziomie gruntu.
Lilie to mało wymagające rośliny. Wystarczy pielenie, podlewanie i okazjonalnie nawożenie. Kiedy rośliny rosną, nie trzeba ich pielić. Bujne rozety liści zapewnią gęsty cień, a chwasty praktycznie nie będą rosły. Lilie sadzi się raz na 3-4 lata. Można to zrobić w dowolnym momencie, z wyjątkiem okresu kwitnienia. Wskazane jest zakończenie przeszczepu na miesiąc przed nadejściem zimnej pogody, aby roślina miała czas na zakorzenienie. Lilie rozmnaża się przez podział krzewu. Wykop rośliny przed lub po kwitnieniu, umyj korzenie, aby dobrze było widać kłącza i podziel je na kilka części, pozostawiając 4-5 bulwiastych kłączy na roślinę. Skróć korzenie i rozetę liści do 10 cm i posadź.
Liliowce prawie nie wymagają podlewania. Jednak w porze suchej, kiedy górna warstwa ziemi bardzo wysycha, one również potrzebują podlewania. Podlewaj liliowce prawidłowo: raz w tygodniu, obficie, aż gleba będzie głęboko nasiąknięta, nie oszczędzaj wody. Unikaj podlewania powierzchniowego.
Karmienie liliowców
Lilie są karmione dwa razy w sezonie. Pierwsze karmienie odbywa się wiosną na początku wzrostu roślin. Wybierz nawóz z preferencją dla azotu.
Drugi pogłówny opatrunek wykonuje się po zakończeniu kwitnienia liliowców w sierpniu-wrześniu. Weź nawozy z przewagą potasu i fosforu.
