Uprawa ogników: od pielęgnacji po zastosowanie w projektowaniu krajobrazu

Jak wygląda pyracantha: opis rośliny

Jeśli spojrzysz na katalog najpopularniejszych odmian, możesz zrozumieć, że najczęściej spotykana jest żółta i czerwona odmiana. Są tak wyraziste, że po prostu nie sposób ich nie zauważyć na stronie. Z natury są to rośliny wiecznie zielone, wyróżniające się nieregularnym, ale bardzo atrakcyjnym kształtem korony.

Pędy mogą mieć różną długość, ale w każdym przypadku są pokryte dość niebezpiecznymi ostrymi cierniami. Średnia wysokość krzewu wynosi 2-3 metry.

Jedną z głównych atrakcji tej kultury są ładne liście, które nigdy nie tracą swojego bogatego koloru. Są zawsze zielone i dopiero pod wpływem silnych polskich mrozów mogą nabrać lekko brązowej barwy.

Naprawdę bajeczną roślinę można nazwać podczas kwitnienia, kiedy większość korony pokryta jest białą chmurą setek i tysięcy małych kwiatów. W tym okresie ognik jest szczególnie piękny (opinie ogrodników są najbardziej ekscytujące), ale nawet takiego luksusu nie można porównać z magią, która zaczyna się od momentu dojrzewania owoców. Masywne kiście koralowo-czerwonych, pomarańczowych i żółtych jagód w połączeniu z jasnozielonymi liśćmi tworzą niespotykaną dotąd grę kolorów. A kiedy spadnie śnieg... Nieopisany cud kontrastu!

Pewnie zastanawiasz się, czy ta roślina jest jadalna, czy nie? Właściwie, tak. Jej owoce można spożywać, jeśli wcześniej usuniemy nasiona, co w dużych ilościach może powodować nieprzyjemne odczucia w żołądku. Ale miąższ samego owocu nie ma smaku, więc nie ma praktycznego sensu jego spożywanie, a ponadto trudno czerpać przyjemność z takich przysmaków.

Gdzie i jak sadzić?

Większość odmian ogników  wytrzymuje znaczne mrozy, a zimowanie nie stanowi dla nich problemu, zaleca się jednak sadzenie rośliny w miejscu, w którym wykluczone są przeciągi lub ostre podmuchy wiatru. Kultura kocha półcień. Czuje się komfortowo pod ochroną ścian. Umiarkowane słońce korzystnie wpływa na intensywność i wspaniałość kwitnienia, a co za tym idzie, wpływa na późniejsze powstawanie owoców, które mają niemal najwyższe walory dekoracyjne.

Do uprawy niezbędna jest żyzna (umiarkowanie), lekka, przepuszczalna gleba. Optymalny - glina. Jeśli chodzi o kwasowość gleby, priorytetem jest reakcja neutralna lub słabo zasadowa. W takim przypadku kwasowość można regulować.

Jeśli kupiłeś sadzonkę z zamkniętym systemem korzeniowym, czas sadzenia nie jest szczególnie ważny. Głębokość dołu powinna być półtora do dwóch razy większa niż objętość masy korzeniowej. Podkreślamy, że obecność drenażu bezpośrednio wpływa na przyszłą estetykę krzewu. Jako podstawę warstwy drenażowej można zastosować cząstki cegły lub kamyki.

Gleba powinna być dobrze przepuszczalna dla wilgoci. Jeśli tak nie jest - dodaj trochę piasku. Czy zawartość składników odżywczych w glebie jest niska? Dodaj trochę kompostu. Roślinę umieszcza się w dołku w taki sposób, aby szyja korzeniowa pozostała na tym samym poziomie w stosunku do powierzchni ziemi, jak znajdowała się w pojemniku. Całe to piękno należy dobrze podlać, przykryć ziemią i zagęścić. Aby ograniczyć ewentualne parowanie wilgoci (szczególnie podczas sadzenia w ciepłym sezonie), wykonujemy warstwę ściółki o grubości 8-10 cm.

Jak rośnie pyracantha: sadzenie i pielęgnacja w otwartym terenie

Każdy krzew rośnie w miarę dojrzewania. Korona dorosłej rośliny jest dość obszerna, ponieważ jeśli chodzi o odstępy, wynosi około 100-150 cm - w tej odległości od siebie sadzi się roślinę. Żywopłot wymaga gęstszego sadzenia w odstępach 50-70 cm.

Roślina ognik reaguje normalnie na umiarkowanie suchą glebę. Nie będziesz musiał często podlewać i nie powinieneś tego robić, zwłaszcza jeśli przynajmniej czasami pada deszcz. Ale na wczesnym etapie uprawy pożądane jest zastosowanie procedury nawadniania, aby pobudzić wzrost nowo posadzonych roślin. Kiedy już zakorzenią się w nowych miejscach, podlewanie można zminimalizować i powrócić do nich jedynie w przypadku długotrwałej suszy. Nadmierne gromadzenie się wody w strefie korzeniowej może mieć szkodliwy wpływ na zdrowie systemu korzeniowego.

Sezonowe odnawianie warstwy organicznej ściółki ma sens w trakcie uprawy. Planowe cięcie należy również przeprowadzić dwa razy w sezonie. Wiosną procedura jest obowiązkowa: usuwa się zimujące owoce i uszkodzone gałęzie, a pędy zorientowane w złym kierunku (z punktu widzenia projektu) są całkowicie usuwane. Strzyżenie ma jednocześnie charakter sanitarny i formacyjny. Pamiętaj o cierniach i podchodź do zabiegu ostrożnie.

Jeśli chcesz rozmnażać ogniki, możesz użyć sadzonek. To najpopularniejszy i najskuteczniejszy sposób. W sezonie należy przeprowadzić 1 lub 2 nawozy. Ilość zależy od początkowej zawartości składników odżywczych w glebie.

Zwykle w kwietniu przygotowuje się preparaty z uwzględnieniem azotu, a w środku lata z uwzględnieniem potasu i fosforu (1-2 razy każdy). Przed zimowaniem nie ma potrzeby stosowania specjalnych środków, z wyjątkiem jesiennego przycinania uszkodzonych gałęzi.

Architektura krajobrazu i ogniki: odmiany, które warto kupić

Jasnoczerwony ognik wygląda na całkowicie samowystarczalną w jednym sadzeniu, ale nie ma nic piękniejszego niż masywny żywopłot z ognistych kolców. Gęste liście w połączeniu z gęstymi kwiatostanami, a następnie z atrakcyjnymi gronami owoców dają efekt niezawodnego ogrodzenia. Jest zarówno stylowy, jak i praktyczny.

Jeśli dysponujesz ograniczoną przestrzenią na działce, możesz oczywiście posadzić pirakantę solo. Świetnie sprawdza się jako pasjans. 

Roślinę najskuteczniej można sadzić na tle nisko rosnących świerków lub innych drzew iglastych.

Chcesz niższy płot, ale jeszcze jaśniejszy? Dość często projektanci sadzą krzewy wzdłuż ścieżek ogrodowych. Jeśli posadzisz go w pobliżu kraty, wówczas pędy podatne na aktywny wzrost wplecą się w kratkę, dodając w ten sposób dodatkowej elegancji już istniejącemu ogrodzeniu. 

Pyracantha jest wykorzystywana w kształtowaniu krajobrazu tarasów, na jej podstawie tworzone są luksusowe tereny rekreacyjne, w których człowiek czuje niezwykłą jedność z naturą pośród cywilizacji. Ponadto nisko rosnące odmiany można wykorzystać jako bonsai (rośliny domowe), ale to już zupełnie inna historia na osobny artykuł.